Αγροτοποιμενικά ήθη

Κατά καιρούς προσπαθώ να περιγράψω τα ελληνικά ήθη χαρακτηρίζοντάς τα αγροτοποιμενικά. Πολύς κόσμος, που εν έτει 2022 ακόμα ταυτίζει την επαρχία με γεωργούς και βοσκούς, προσβάλλεται. Βεβαίως κακώς προσβάλλεται. Τα αγροτοποιμενικά μας ήθη ορίζουν συμπεριφορές και στις πόλεις και στη λεγόμενη ύπαιθρο. Όπως το έθεσε η Δώρα Πεφάνη, «Χωριό: γνωστοί μαλάκες. Αθήνα: άγνωστοι μαλάκες». Ναι, … Συνέχεια ανάγνωσης Αγροτοποιμενικά ήθη

Τελετουργικώς ακάθαρτοι

Μιλάω πολλές φορές για αγροτοποιμενική ηθική και αγροτοποιμενικά ήθη, και είμαι βέβαιος ότι πάρα πολλοί αναγνώστες θεωρούν ότι πίσω από αυτούς τους περιγραφικούς χαρακτηρισμούς κρύβεται κάποιου είδους ξινός και λίγο σουσουδίστικος τάχα μπουρζουά ελιτισμός. Όχι ακριβώς. Ο ελληνικού τύπου πουριτανισμός και η ελληνικού τύπου μισανθρωπία αρθρώνονται όχι με βάση κάποιο σύστημα άτεγκτων αρχών, ακλόνητων αξιών … Συνέχεια ανάγνωσης Τελετουργικώς ακάθαρτοι

Τον κακό μας τον (παλιό) καιρό

Οργίζομαι κι αγανακτώ κάθε φορά που προβάλλεται σε επανάληψη το βολικό κι αθάνατο ψέμα για το πόσο αγνό και άσπιλο είναι το ελληνικό παρελθόν μας, πόσο όμορφες ήταν των Ελλήνων οι κοινότητες και πόσο ευθείς και γνήσιοι οι άνθρωποι, μακριά από την πολυπλοκότητα των πόλεων και πριν τις επιπλοκές της νεωτερικότητας. Απελπίζομαι όταν νέοι άνθρωποι … Συνέχεια ανάγνωσης Τον κακό μας τον (παλιό) καιρό

Αντίφωνο

Βαρέθηκα τις μαλακίες του καραγκιοζοπαίχτη Τραμπ, που βγάζει φωνούλες και κάνει κουνήματα ενώ ξεχαρβαλώνει ό,τι βρει. Βαρέθηκα τη σκατοψυχιά των συνελλήνων που το πρόβλημά τους είναι οι «λάθρο» και τα προσφυγάκια. Βαρέθηκα όσους αγανακτούν που δεν πέθανε ήσυχα η πουστάρα. Βαρέθηκα όλους τους ιδεοληπτικούς ναιμεναλλάδες. Βαρέθηκα τις σαχλαμπούχλες των ποταμίσιων και τις ιησουήτικες απολογίες των … Συνέχεια ανάγνωσης Αντίφωνο

Η ζούγκλα των πόλεων

Στο ελληνικό σινεμά μέχρι την έλευση του ΝΕΚ και στην ελληνική επαρχία μέχρι λίγο πιο μετά, η πόλη είναι τόπος απωλείας. Στην πόλη χάνεσαι, μαρκαλεύεσαι, στην πόλη σε πιάνουνε κώτσο οι επιτήδειοι. Η εικόνα της πόλης που προβαλλόταν αδιάκοπα στα αναρίθμητα σινεμά της δύσοσμης επαρχίας του ’50 και του ’60 ήτανε λοιπόν εικόνα τουλάχιστον αποθαρρυντική: … Συνέχεια ανάγνωσης Η ζούγκλα των πόλεων

Ρε αστοδιάλο

Δεν μπορώ να δουλέψω άλλο. Θα γράψω αυτό, θα είναι λάθος, και θα πάω να κάνω ποδήλατο. Ναι, στατικό, από αυτό που κάνουν οι γκόμενες. Αν ανέβω σε κανονικό και βγω στον δρόμο, θα σκοτωθώ εδώ που είμαι και θα μου κάνετε ταγκ μετά θάνατον. Και πώς θα το αντέξω; Μου λέει η Ζ. το … Συνέχεια ανάγνωσης Ρε αστοδιάλο

Μισανθρωπία κι ηθικισμός

Η γενιά μου μεγάλωσε απαξιώνοντας μια πολύ συγκεκριμένη εκδοχή του ηθικισμού: αυτή που ασχολιόταν με την περιχαράκωση και την κανονικοποίηση του έρωτα. Αυτή η εκδοχή του ηθικισμού προέρχεται από την πατριαρχία και τα ευρύτερα αγροτοποιμενικά ήθη. Η έμφαση σε αυτήν την εκδοχή του ηθικισμού είναι δικαιολογημένη: είναι πολύ υπαρκτή, πανταχού παρούσα και καταστρέφει εκατομμύρια ζωές, … Συνέχεια ανάγνωσης Μισανθρωπία κι ηθικισμός

/50

Τέσσερα πράματα που σκεφτόμουν σήμερα οδηγώντας: Ωραία είναι η Πεντηκοστή: έχεις το κεφάλι σου ήσυχο ότι δε θα ξανακούσεις για θρησκείες, αγίους, αγιωτικά, θεούς κτλ. μέχρι τα Χριστούγεννα. Εκτός και αν έχεις τη γκαντεμιά να πέσεις πάνω σε κανέναν οπαδό του Τ.Κ. Παπατζώνη με τους δεκαπενταυγουστιάτικους ρεμβασμούς του — επίτηδες την έχωσαν εκεί τη γιορτή … Συνέχεια ανάγνωσης /50

Η Δεξιά του Κυρίου

Έβλεπα χτες τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό να χαιρετάει πλήθη δίπλα στον Τσώρτσιλ. Για τέσσερις λόγους ξέκοψα μαχαίρι από τα κατηχητικά και τα συγκοινωνούντα δοχεία τους. Πρώτον για την παπαδίστικη στάση τους απέναντι στον έρωτα. Όπου «παπαδίστικη» σημαίνει μισογύνικη, αγροτοποιμενικά ενοχική, καλβινιστικά εμμονική και ιησουίτικα παραπτωματολογική — αυτή είναι η κληρονομιά του Νικόδημου του Αγιορείτη, αυτή είναι … Συνέχεια ανάγνωσης Η Δεξιά του Κυρίου