Μια φούσκα ήταν η ελληνική μπλογκοκοινωνία (ή μπλογκόσφαιρα — δεν έχει νόημα να διαφιλονικούμε για όρους εφήμερων πραγμάτων): καμμιά εβδομηνταριά απολαυστικοί, ιδιοφυείς, εγγράμματοι, καλλιεπείς τύποι, με τις πετριές τους αλλά και με την ψυχραιμία τους, που κάνανε το κομμάτι τους, ο καθένας και η καθεμία με τον δικό της και τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Μετά η φούσκα έσκασε, όπως σκαν όλες οι φούσκες στο τέλος, εισέρρευσε ο μολυσμένος αέρας της ελληνικής πραγματικότητας (μπλαμπλά, μπλαμπλά, μπλα, μπλα, μπλα, κτλ. κτλ. κτλ.) και η φούσκα εξαχνώθηκε.
"Sraosha is Ormazd's messenger. He delivers revelations, shows men the paths of happiness, and brings them the blessings which Ormazd has assigned to their share. Another of his functions is to protect the true faith. He is called, in a very special sense, "the friend of Ormazd," and is employed by Ormazd not only to distribute his gifts, but also to conduct to him the souls of the faithful, when this life is over, and they enter on the celestial scene." George Rawlinson The Seven Great Monarchies Of The Ancient Eastern World, Vol 3.
Προβολή όλων των δημοσιεύσεων από Sraosha
Δημοσιεύτηκε
22 σκέψεις σχετικά με το “Φούσκα”
oxiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii :((((((((((((((((((((((((((( το ποτηρι παντα μισογεματο..τι και εγιναν πολλες φουσκες τριγυρω….??? οι πιο λαμπερες παντα ξεχωριζουν, και παντα υπαρχουν φουσκες που θελουν να ειναι σαν αυτες……ειμαι ηδη στεχωρημενη…αν εχω καταλαβε καλα τι επικοινωνει αυτο το «τελος»
Μπρε, μη φοβάσθε: δεν τα παρατάω. Άλλωστε έχω δηλώσει τόσες φορές στο παρελθόν ότι, χμ, αποχωρώ (χειρότερα κι απο μπιθικώτσης), που δε με παίρνει πια. 🙂
Όταν ξεκίνησα το μπλογκ ήξερα μόνον τον Ρακάσα. Αλλά διάβαζα δεκάδες μπλογκ.Τώρα ξέρω πολύ κόσμο. Τα μπλογκ είναι πολλαπλάσια από ό,τι το 2005. Δεν παρακολουθώ πάνω από 25.
Εγώ την είδα αρχικά σκεπτικά και ανέμελα-στα όρια του κυνισμού αυτή την ιστορία, με συμπάθεια όμως στην πορεία και δεν κρύβω ότι υπάρχει ένα ευδιάκριτο περίγραμμα που περιβάλλει περσόνες, ανθρώπους, ιστορίες, αληθινά γεγονότα, φράσεις, λέξεις, ψυχογραφήματα, ιδέες, που με ακουμπανε με ζεστασιά, συχνά τις σπρώχνω μαλακά με το χέρι, κάνουν γκελ στο περίγραμμα και με αγγίζουν ξανά.Χωρίς καμία αίσθηση μαλακισμένης ποιητικότητας και πιο πολύ γιατί δεν ξέρω πως να το ζωγραφίσω αλλιώς!
Αφού βλέπω ότι σχολιάζει κι ο Δύτης, εμένα μου έκανε -όσο κι αν ηχεί γελοίο το επίθετο- βαθιά εντύπωση ένα σχόλιο στο πρόσφατο σχετικά ποστ του με τίτλο «Τραγική Ειρωνεία». Mιλάω για το σχόλιο του Πρέζα ΤV o oποίος αναφερόμενος στα προηγηθέντα σχόλια και στο ποστ λέει κατά λέξη: «αιντε αιντε ειστε ολοι για το πουτσο καβαλα μου φαινετε». Μπορεί να είμαι υπερβολικός αλλά θεωρώ ότι αυτό το σχόλιο μπορεί να δείξει πιο εύγλωττα από οποιαδήποτε ανάλυση ότι υπάρχουν στα μπλογκ και γενικότερα στο ίντερνετ δυο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί, δυο κόσμοι που τελικά νιώθουν βαθιά απέχθεια ο ένας για τον άλλο. Προσωπικά την ομολογώ δηλαδή την απέχθειά μου.
Πριν τέσσερα χρόνια, το 2006, είχε βγάλει ένα τραγούδι ο Παπακωνσταντίνου, ο Λαρισαίος, για τους μπλόγκερ. You the universe, ονομαζόταν. Εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ, παρά το ότι τότε είχα αισθανθεί την ανάγκη να γράψω «Δεν ανήκω σε άλλη κοινότητα, πλην της κοινότητας των φίλων μου.» Εξακολουθώ να το πιστεύω. Είναι από τις λίγες, τις ελάχιστες, φορές που αισθάνομαι συνεπής.
BEATLES: Hey SraoshaHey Sraosha, don't make it badTake a sad song and make it betterAnd anytime you feel the pain, hey Sraosha, refrainDon't carry the blogsphere upon your shouldersFor well you know that it's a fool who plays it coolBy making his world a little colderSo let it out and let it in, hey Sraosha, beginYou're waiting for someone to perform withAnd don't you know that it's just you? Hey Sraosha, you'll doThe movement you need is on your shoulder(Na na na, na-na na na, na-na na na, hey Sraosha)
Ξεφούσκωσε ή έσπασε; Σε κάθε περίπτωση, amen! :)Αλλιώς θα έβλεπα, εκ του σύνεγγυς πλέον, τις μαυροφορομένες εναλλαχτικές μάζες που κατάφερναν οι εβδομήκοντα διακεκριμένοι ιστογράφοι να συναθροίζουν έμπροσθεν της Βουλής ίνα πενθήσουν την έλευση του ΔΝΤ εις τα οικονομικά -και ουχί μόνον- της χώρας. Κι αυτό, πιστέψτε με, αγαπητέ κ.Σραόσα, δε θα το άντεχε ο καταπονημένος οργανισμός μου. Θα έθνησκα από αλλεπάλληλες ανατριχίλες (άμα προσβάλλει κάτι πολύ την αισθητική μου-γνωστή πολυπαιγμένη έκφραση των απανταχού ελληνόφωνων κουλτουριαραίων- ανατριχιάζω.Γι' αυτό τελευταία επιδίδομαι σε μαζική αποτρίχωση. Για μας τις ψαγμένες βγήκε το μπραζίλιαν γουόξιν). Δόξα τω Μεγαλοδύναμω έσπασε κι αυτό το κακό σπυρί που οι καλοί καγαθοί βλέπουν σα φουσκίτσα. Amen, amen!(Κύριε Σραόσα, επειδή έσπασα το ποδάρι μου και νιώθω έξαφνα μια κάποια μεγαλοαστική πλήξη καθώς υπηρετούμαι πανταχόθεν, αν θέλετε ως Συμπερασματολόγος να συνδράμω εις μια ετέραν συζήτησιν δια το διατί έσκασε η φούσκα, ευχαρίστως θα το πράξω).Ο Ολντ Μπόυ είναι εκτός θέματος. Θα έσκαγα σαν την περι ης ο λόγος φούσκα εάν δε το έλεγα. 🙂
Φούσκα-ξεφούσκα: διαβάζω το περίφημο Κοντέινερ της Ελευθεροτυπίας, υποτίθεται ένα από τα πιο απαιτητικά έντυπα που κυκλοφορούν, και δεν βλέπω τίποτε άξιο να παραβληθεί με ό,τι διαβάζω σε (επιλεγμένα βέβαια) μπλογκ. Τίποτε όμως, νομίζω.
@niemands: Ανάθεμά μου κι αν κατάλαβα τίποτε.@δύτη: Του έριξα μια ματιά. Φωνάζει τόσο πολύ «είμαι ψαγμένο έντυπο», που κάνει κάτι κουλτουριάρικα μπλογκ να μοιάζουν ίσκιοι αθλητικής εφημερίδας.
Sraosha 
oxiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii :((((((((((((((((((((((((((( το ποτηρι παντα μισογεματο..τι και εγιναν πολλες φουσκες τριγυρω….??? οι πιο λαμπερες παντα ξεχωριζουν, και παντα υπαρχουν φουσκες που θελουν να ειναι σαν αυτες……ειμαι ηδη στεχωρημενη…αν εχω καταλαβε καλα τι επικοινωνει αυτο το «τελος»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπρε, μη φοβάσθε: δεν τα παρατάω. Άλλωστε έχω δηλώσει τόσες φορές στο παρελθόν ότι, χμ, αποχωρώ (χειρότερα κι απο μπιθικώτσης), που δε με παίρνει πια. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν είναι φούσκα, απλά είναι σαν τον πραγματικό κόσμο: μια παρέα φίλων/γνωστών, ανάμεσα σε άλλες άσχετες παρέες, όχι η κοινωνία. Έτσι λέω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«έτσι λέω», θέλω να πω, αυτό νομίζω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όταν ξεκίνησα το μπλογκ ήξερα μόνον τον Ρακάσα. Αλλά διάβαζα δεκάδες μπλογκ.Τώρα ξέρω πολύ κόσμο. Τα μπλογκ είναι πολλαπλάσια από ό,τι το 2005. Δεν παρακολουθώ πάνω από 25.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εγώ την είδα αρχικά σκεπτικά και ανέμελα-στα όρια του κυνισμού αυτή την ιστορία, με συμπάθεια όμως στην πορεία και δεν κρύβω ότι υπάρχει ένα ευδιάκριτο περίγραμμα που περιβάλλει περσόνες, ανθρώπους, ιστορίες, αληθινά γεγονότα, φράσεις, λέξεις, ψυχογραφήματα, ιδέες, που με ακουμπανε με ζεστασιά, συχνά τις σπρώχνω μαλακά με το χέρι, κάνουν γκελ στο περίγραμμα και με αγγίζουν ξανά.Χωρίς καμία αίσθηση μαλακισμένης ποιητικότητας και πιο πολύ γιατί δεν ξέρω πως να το ζωγραφίσω αλλιώς!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αφού βλέπω ότι σχολιάζει κι ο Δύτης, εμένα μου έκανε -όσο κι αν ηχεί γελοίο το επίθετο- βαθιά εντύπωση ένα σχόλιο στο πρόσφατο σχετικά ποστ του με τίτλο «Τραγική Ειρωνεία». Mιλάω για το σχόλιο του Πρέζα ΤV o oποίος αναφερόμενος στα προηγηθέντα σχόλια και στο ποστ λέει κατά λέξη: «αιντε αιντε ειστε ολοι για το πουτσο καβαλα μου φαινετε». Μπορεί να είμαι υπερβολικός αλλά θεωρώ ότι αυτό το σχόλιο μπορεί να δείξει πιο εύγλωττα από οποιαδήποτε ανάλυση ότι υπάρχουν στα μπλογκ και γενικότερα στο ίντερνετ δυο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί, δυο κόσμοι που τελικά νιώθουν βαθιά απέχθεια ο ένας για τον άλλο. Προσωπικά την ομολογώ δηλαδή την απέχθειά μου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@Old BoyΈχεις απόλυτα δίκιο. Απόλυτα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πριν τέσσερα χρόνια, το 2006, είχε βγάλει ένα τραγούδι ο Παπακωνσταντίνου, ο Λαρισαίος, για τους μπλόγκερ. You the universe, ονομαζόταν. Εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ, παρά το ότι τότε είχα αισθανθεί την ανάγκη να γράψω «Δεν ανήκω σε άλλη κοινότητα, πλην της κοινότητας των φίλων μου.» Εξακολουθώ να το πιστεύω. Είναι από τις λίγες, τις ελάχιστες, φορές που αισθάνομαι συνεπής.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
BEATLES: Hey SraoshaHey Sraosha, don't make it badTake a sad song and make it betterAnd anytime you feel the pain, hey Sraosha, refrainDon't carry the blogsphere upon your shouldersFor well you know that it's a fool who plays it coolBy making his world a little colderSo let it out and let it in, hey Sraosha, beginYou're waiting for someone to perform withAnd don't you know that it's just you? Hey Sraosha, you'll doThe movement you need is on your shoulder(Na na na, na-na na na, na-na na na, hey Sraosha)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Elias for ever.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Elia locuto, causa finita.Rentrez chez vous.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τι θα πει locuto? Causa finita? To google translate δεν το βλέπει ιταλικά, ούτε πορτογαλέζικα… Λατινικά είναι καλέ μου άνθρωπε;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κατά τοRoma locuta, causa finita.Επίσης, σύντομη διαδικτυακή έρευνα δείχνει ότι έκανα γραμματικό λάθος:Elias locutus, causa finita.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μερσί.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@Sraoshaไม่ต้องท้อแท้โปรดกลับไป buzz ความคิดเห็นคุณมีค่า
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μη μου μιλάς για το μπαζ, άνθρωπέ μου, ούτε καν στα ταϋλανδέζικα. Βγάζω φουσκ(άλ)ες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ξεφούσκωσε ή έσπασε; Σε κάθε περίπτωση, amen! :)Αλλιώς θα έβλεπα, εκ του σύνεγγυς πλέον, τις μαυροφορομένες εναλλαχτικές μάζες που κατάφερναν οι εβδομήκοντα διακεκριμένοι ιστογράφοι να συναθροίζουν έμπροσθεν της Βουλής ίνα πενθήσουν την έλευση του ΔΝΤ εις τα οικονομικά -και ουχί μόνον- της χώρας. Κι αυτό, πιστέψτε με, αγαπητέ κ.Σραόσα, δε θα το άντεχε ο καταπονημένος οργανισμός μου. Θα έθνησκα από αλλεπάλληλες ανατριχίλες (άμα προσβάλλει κάτι πολύ την αισθητική μου-γνωστή πολυπαιγμένη έκφραση των απανταχού ελληνόφωνων κουλτουριαραίων- ανατριχιάζω.Γι' αυτό τελευταία επιδίδομαι σε μαζική αποτρίχωση. Για μας τις ψαγμένες βγήκε το μπραζίλιαν γουόξιν). Δόξα τω Μεγαλοδύναμω έσπασε κι αυτό το κακό σπυρί που οι καλοί καγαθοί βλέπουν σα φουσκίτσα. Amen, amen!(Κύριε Σραόσα, επειδή έσπασα το ποδάρι μου και νιώθω έξαφνα μια κάποια μεγαλοαστική πλήξη καθώς υπηρετούμαι πανταχόθεν, αν θέλετε ως Συμπερασματολόγος να συνδράμω εις μια ετέραν συζήτησιν δια το διατί έσκασε η φούσκα, ευχαρίστως θα το πράξω).Ο Ολντ Μπόυ είναι εκτός θέματος. Θα έσκαγα σαν την περι ης ο λόγος φούσκα εάν δε το έλεγα. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φούσκα-ξεφούσκα: διαβάζω το περίφημο Κοντέινερ της Ελευθεροτυπίας, υποτίθεται ένα από τα πιο απαιτητικά έντυπα που κυκλοφορούν, και δεν βλέπω τίποτε άξιο να παραβληθεί με ό,τι διαβάζω σε (επιλεγμένα βέβαια) μπλογκ. Τίποτε όμως, νομίζω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
(εντάξει, υπερβάλλω. Βρήκα τελικά ένα κείμενο που μ' άρεσε. Ένα)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
@niemands: Ανάθεμά μου κι αν κατάλαβα τίποτε.@δύτη: Του έριξα μια ματιά. Φωνάζει τόσο πολύ «είμαι ψαγμένο έντυπο», που κάνει κάτι κουλτουριάρικα μπλογκ να μοιάζουν ίσκιοι αθλητικής εφημερίδας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!